vealon

درست مانند قبل، می توانیم صدای آکوردهای استاندارد خود را کمی تغییر داده و به آنها طعم اسپانیایی اضافه کنیم!

نسخه های اصلاح شده ما به صورت زیر هستند:

نام آکوردها بسیار بدتر از آنچه در واقع هستند به نظر می رسد. نگران نام ها نباشید، فقط به اجرای آنها توجه کنید.

تب:

و صدای آنها:

https://nationalguitaracademy.com/flamenco-guitar-lessons/

۶- با توجه به میزان نما، نت ها را بنوازید و به موقع سکوت کنید.

اکنون می توانید تمامی نت ها را روی خطوط حامل بخوانید. کلید، مایه نما” و میزان نمای” هر قطعه موسیقی را تشخیص دهید، اما نمی توانید معنای علائم مختلفی را که روی خطوط و لا به لای خطوط قرار می گیرند متوجه شوید. برای شکل گیری یک قطعه موسیقی، صدای هر نت موسیقی در هر میزان باید به اندازه معینی ادامه پیدا کند و همچنین در لا به لای این نتها باید در فواصل زمانی معینی سکوت وجود داشته باشد. سکوت به این معنی که در این فواصل هیچ نتی نواخته نمی شود. علائم گوناگونی برای نشان دادن مدت زمان کشش نت و سکوت ها وجود دارد که در ادامه آن ها را فرا خواهیم گرفت.

نت گرد یا نت کامل: به صورت دایره ای در خطوط حامل ظاهر می شود و این نت در میزان ۴/۴ به اندازه ۴ ضرب ادامه پیدا می کند یا کشیده می شود. نت گرد واحد مبنایی است برای دیگر نت ها؛ به این معنی که میزان کشش دیگر نت ها نسبت به این نت سنجیده می شود.

سکوت گرد یا سکوت کامل: یک مستطیل سیاه رنگ که از خط حامل دوم به پایین آویزان است. از لحاظ ارزش زمانیف معدل نت گرد است. هرچند که در موقعیت هایی به معنای سکوت در کل میزان است حتی اگر نت گرد به معنای این میزان کشش نباشد. برای مثال در میزان   نت گرد نمی تواند استفاده شود، چون برای یک میزان زیادی بزرگ است. با این وجود سکوت گرد (سکوت کامل) گاهی برای نشان دادن سکوت در کل میزان مورد استفاده قرار می گیرد.

نت سفید یا نت : از لحاظ ارزش زمانی،   نت گرد محسوب می شود. نت سفید به صورت یک دایره و یک خط راست در خطوط حامل قرار می گیرد. این خط راست می تواند در سمت راست به سوی بالا یا در سمت چپ به سوی پایین کشیده شود. در یک میزان ۴/۴، صدای نت سفید به اندازه ۲ ضرب ادامه پیدا می کند.

سکوت سفید: یک مستطیل سیاه رنگ که روی خط حامل سوم به سمت بالا می نشیند و ارزش زمانی اش به اندازه نت سفید می باشد.

نت سیاه یا نت ¼:  از لحاظ ارزش زمانی، ¼ نت گرد محسوب می شود. یک دایره سیاه رنگ تو پر که یک خط مستقیم از یک سمت ان به یک سو کشیده شده است. در یک میزان ۴/۴، صدای نت سیاه معادل ۱ ضرب خواهد بود.

سکوت سیاه یا : یک علامت منحصر به فرد که شبیه پرنده ایست که به یک سو به پرواز در آمده است.  گاهی این علامت به شکل آینه تصویر سکوت چنگ” نشان داده می شود.

نت چنگ:  از لحاظ ارزش زمانی، ۱/۸ نت گرد محسوب می شود. در یک میزان ۴/۴، صدای نت سیاه معادل   ضرب خواهد بود. نت چنگ شبیه به نت سیاه است، با این تفاوت که در انتهایش چیزی شبیه به یک دم یا یک پرچم نیز وجود دارد که به سمت خطوط حامل خمیده می شود.

نکته: دو نت چنگ یا بیشتر به وسیله یک خط افقی از پایین یا از بالا به یکدیگر مطابق شکل متصل می شوند.

سکوت چنگ: یک خط اریب که در انتهایش چیزی شبیه به پرچم به سمت چپ و مابین خطوط حامل دوم و سوم کشیده شده است. ارزش زمانی سکوت چنگ معادل نت چنگ است.

نت دولا چنگ: ارزش زمانی اش ۱/۱۶ نت گرد است و در یک میزان ۴/۴ صدای نت دولاچنگ معادل ¼ خواهد بود. نت دولاچنگ شبیه به نت چنگ است با این تفاوت که در انتهایش دو پرچم دارد.

نکته: نت های دولاچنگ با دو خط افقی موازی به یکدیگر متصل می شوند.

سکوت دولاچنگ: شبیه به سکوت چنگ با این تفاوت که یک پرچم دیگر در زیر پرچم اول و مابین خطوط حامل سوم و چهارم کشیده شده است. ارزش زمانی سکوت دولاچنگ معادل نت دولاچنگ است.

هنگامی که یک نقطه در کنار یک نت یا یک سکوت قرار می گیرد، باید به اندازه نصف ارزش زمانی نرمال نت بیشتر ادامه پیدا کند. برای مثال: یک نقطه در کنار نت سفید، به این معنی است که آن نت باید به اندازه ۳/۲ یک نت سفید معمولی ادامه پیدا کند. از آنجایی که یک نت سفید در میزان ۴/۴ معادل دو ضرب می باشد، پس با یک نقطه در کنارش این نت باید ۳ ضرب ادامه پیدا کند.

نت ها و سکوت هایی با زمان های کوتاهتر نیز وجود دارند، که از همان الگوی نتهای چنگ و دولا چنگ پیروی می کنند.

۷- دقت به نحوه نواختن نت ها !

به نواخته شدن دو یا چند نت به طور همزمان کورد” یا آکورد” گفته می شود. برای نشان دادن یک کورد، نت ها روی یک دیگر و به صورت ستونی، روی خطوط حامل نشان داده می شوند. آکوردها تنها در ساز های پولیفونیک (توانایی نواختن چند نت به صورت مستقل یا همزمان) مانند گیتار و پیانو امکان نواخته شدن دارند.

اگر دو نت به وسیله یک کمان به یکدیگر متصل شده باشند، این خط خمیده، خط اتحاد یا خط اتصال خواهد بود. خط اتحاد تنها بین نتهای همنام (از لحاظ آوایی و نه ارزش زمانی)  اتفاق می افتد و به این معنی است که ارزش زمانی هر دو نت باید با یکدیگر جمع شود. کاربرد خط اتحاد برای مواقعی است که می خواهیم در فاصله زمانی که صدای یک یا چند نت ادامه پیدا می کند، نت های دیگری در این بین نواخته شوند.  خط اتصال بین نت های همنام و غیر همنام کشیده می شود و به این معنی است که نتها باید به صورت به هم پیوسته و بدون وقفه نواخته شوند.

اگر نتی را دیدید یک نقطه در بالا یا در زیر آن قرار گرفته است، باید بدانید که خواندن یا نواختن اینگونه نت ها باید با یک سکوت کوتاه یا یک وقفه همراه باشد. به طوری که مجموعه این نتها به صورت غیر پیوسته و منقطع نواخته می شوند.  به اینگونه نواخته شدن نت ها استاکاتو” گفته می شود.

کلید سُل (کلید تریبل):

به این دلیل به آن کلید سل گفته می شود، زیرا به دور خط نت سُل (G)، یک دایره می کشد. این کلید برای نوشتن نت های موسیقی اکثر صدا ها و آواهای موسیقی مانند: سوپرانو (Soprano)، متزو سوپرانو (Mezzo-Soprano)، آلتو (alto) و تنور (Tenor)، ساز های چوبی-بادی (مانند: فلوت، کلارینت و …)، ساز های زهی (مانند: ویالون و گیتار) و ساز های برنجی (مانند: ساکسیفون و ترومپت) مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین با تمام نت های قابل نواختن با دست راست روی پیانو نیز مطابقت دارد.

نت هایی که بر روی خطوط حامل در کلید سُل” نواخته می شوند به ترتیب از پایین به بالا عبارتند از: E، G، B، D و F. و نت های بین خطوط نیز به ترتیب از پایین به بالا، F، A، C و E هستند.

کلید فا (کلید باس):

به این دلیل به آن کلید فا گفته می شود، زیرا خط حامل نت فا (F) را با قرار دادن دو نقطه در دو طرف این خط معین می کند. کلید فا برای نوشتن نت های موسیقی ساز های با تن صدای بم یا پایین (مانند:  باس، باسون)، ساز های برنجی (مانند: ترومبون، توبا) و ساز هایی دیگری مانند ویالون سل، یوفونیوم، باریتوم استفاده می شود. همچنین قطعات پیانو برای دست چپ نیز اینروزها عموما در کلید فا (F) نوشته می شوند.

نت هایی که بر روی خطوط حامل در کلید فا” نواخته می شوند به ترتیب از پایین به بالا عبارتن از : G، B، D ، F و A. و نت های بین خطوط نیز به ترتیب از پایین به بالا، A، C، E و G هستند.

۴- مایه نما (Key Signature)

درست در سمت راست کلید سل یا کلید فا، پیش از آغاز نت ها، زیر و بمی نت ها با علائم ♯ و ♭مشخص می شود. این مجموعه علائم مایه نما خوانده می شوند که در واقع مایه یا تن موسیقی ما را مشخص می کنند.

علامت بِمُل (♭  ) در کنار کلید سل یا کلید فا، به این معنی است که تمامی نت ها روی آن خط یا بین این خطوط، باید به صورت بمل ( ♭ )  نیم گام یا نیم پرده به پایین نواخته شوند. بنابرین اگر علامت ♭ در کنار کلید، روی خطی از خطوط حامل قرار بگیرد که مطابق با نت B باشد، تمامی نت های B تا انتها باید به صورت بِمُل” یا B♭ نواخته شوند که در میانه نت B (سی) و نت A (لا)  قرار دارد.

علامت دییِز (♯) در کنار کلید سل یا کلید فا، به این معنی است که تمامی نت ها روی آن خط یا بین این خطوط، باید به صورت بمل ( ♯ )  نیم گام یا نیم پرده به بالا نواخته شوند.

اگر مایه نما مشخص کند که نت سی (B) به عنوان مثال تا انتها باید به صورت بِمُل” نواخته شود، یک علامت ( ♮ ) پیش از نت B تعیین می کند که این نت خاص و دیگر نت های B در آن میزان باید به جای B♭ به صورت B نواخته شوند.

۵- میزان نما (Time Signature)

در سمت راست مایه نما” (در صورت وجود) میزان نما” قرار دارد. میزان نما به طور معین، از دو عدد تشکیل شده است و شبیه به یک کسر به نظر می رسد. ممکن است تا انتهای یک قطعه موسیقی ثابت باشد و همین طور می تواند در فواصل زمانی مختلف تغییر کند.

عدد بالا: مشخص می کند که در هر میزان” چند ضرب وجود دارد. برای مثال اگر میزان نما باشد، به این معنی است که در هر میزان ۳ ضرب وجود دارد.

نکته: میزان” توسط خطوطی  عمود بر خطوط حامل مشخص می شود. به این خطوط، خط میزان گفته می شود.

عدد پایین: مشخص می کند که چه نوع نتی یک ضربی است. این عدد معمولا ۴ است و این معنا را می دهد که هر نت سیاه  یا ¼ ” (گام بعدی را بخوانید)، معادل یک ضرب است. همچنین اگر ۲ باشد که در آن هر نت سفید یا ، معادل یک ضرب است و  اگر ۸ باشد هر نت چنگ یا ۱/۸” معادل یک ضرب است.

در صورت تمایل به آموزش نت خوانی موسیقی می توانید با دانلود کتاب آموزش نت نویسی و نت خوانی موسیقی را حرفه ای تر یاد بگیرید. ین کتاب به صورت گام به گام و به زبانی ساده شما را با الفبای موسیقی آشنا کرده و تئوری موسیقی را به شما علاقه مندان یادگیری این هنر می آموزد.

۱- آشنایی با نت های موسیقی

هفت عدد نت که به اشکال زیر از سمت چپ به راست خوانده می شوند:

سی لا سُل فا می رِ دو

do re mi fa sol la si

C D E F G A B

هر نت موسیقی در حالت تیز یا زیر”: دییِز یا شارپ (Sharp) خوانده می شود و با علامت ” ♯ نمایش داده می شود. مثال: ♯F (فا دییِز)

هر نت موسیقی در حالت بم”: بِمُل یا فِلَت (Flat) خوانده می شود و با علامت ” ♭ نمایش داده می شود. مثال: ♭F (فا بِمُل)

۲ – آشنایی با پنج خط حامل

نتهای موسیقی، علائم و نشانه ها همگی وقتی معنا پیدا می کنند که روی ۵ خط موازی با فواصل یکسان قرار می گیرند. این خطوط در تمام صفحات موسیقی در چندین ردیف پشت سر هم و با فواصل یکسان کشیده شده اند. خطوط حامل نت های موسیقی را در روی خطوط و بین خطوط حمل می کند. از این رو به آنها خطوط حامل گفته می شود.

۳- کلید موسیقی (Clef)

اولین علامتی که روی خطوط حامل نوشته یا کشیده می شود، کلید” است. این کلید به شما می گوید که، خطوط و فواصلی که بر روی خطوط حامل قرار دارند برابر با چه نت هایی هستند.

حتی ویولونیست های حرفه ای هم گاهی اوقات متوجه میشوند که صدای ویولن آنها خشن و پرسروصدا است. در این حال به نحوه ی در دست گرفتن ویولن و حفره هایی که صدا از آنجا تولید میشود نگاه کنید. هنگام نواختن، ویولن بسیار نزدیک به گوش چپ است به همین دلیل بسیاری از ویولونیست ها بعد از مدت طولانی، با گوش چپشان صدا را نمیشنوند بخاطر اینکه صدا بسیار نزدیک گوششان است. ویولونیست ها بخصوص هنگامیکه انفرادی کار میکنند، سعی میکنند تا آخرین صندلی سالن کنسرت هم صدایشان را بشنوند. پس این صدای تیز و خراش مانند را فقط خودشان میشنوند و بخاطر تاثیر صدای تعدیل کننده در سالن، تماشاگران فقط موسیقی زیبایی میشنوند.

 مسلما در ابتدای کارتان، صدای ویولن زدن شما خیلی عالی بنظر نمیرسد. همچنین شاید با نحوه ی نگهداشتن آرشه در دستتان راحت نباشید ، اگر چه بعدها به آن عادت خواهید کرد. بنابراین بدلیل بد نگه داشتن آرشه در دستتان در روزهای اول با صدای خراش مانندی مواجه میشوید که شبیه وز وز کردن پشه ها نزدیک گوشتان است.

 موسیقی برای ویولن در کلید سل نوشته می شود. اعداد رومی بالای خطوط حامل در شکل زیر، نشان دهنده سیم های ویولن هستند.

 محدوده صوتی ویولن

 محدوده کاربذد ویولن (بدون استفاده ازهارمونیک ها) ازG تا E7 است اما در موسیقی های تک نوازی یا در ارکستر مجلسی تا B7  یا حتی بالاتر ازآن نیز امکان پذیر است. باید توجه داشت که کنترل کوک دقیق در محدوده ی خیلی بالا در هر نوع ساز زهی مشکل است. در دوره ی کلاسیک، محدوده ویولن تا A بود. بعد از پوزیسیون هفتم، جایی که نت (لا) بالاترین نت است فضای بین انگشت ها کوچک تر می شود.

نی همچون برخی از سازهای بادی انتقالی است، بدین معنا که چون فواصل کروماتیک به طور طبیعی در این ساز وجود ندارد، قابلیت اجرای قطعه با نشانه های تغییر دهنده بسیار و یا اجرای گام ها با تنالیته های مختلف برای آن مشکل و به تعداد مشخصی محدود و یا اینکه اساساً غیر ممکن است، به این علت چنانکه قبلاً گفته شد از طول های متعدد این ساز استفاده می شود که این امکان را به نوازنده می دهد تا بتواند هر دستگاهی را از هر پرده دلخواه و بنا به نیاز بنوازد. مثلاً دستگاه شور را معمولا می توان با نی Do از سه پرده مختلف آغاز کرد، یعنی شور Re، شور Sol، شور La، حال اگر بخواهیم قطعه ای در شور Do برای نی نوشته و اجرا کنیم لازم است تا یک نی انتخاب کنیم که یک پرده بهتر از نی Do باشد، یعنی نی Sib که در این صورت می توان شور Do (با همان انگشت گذاری که برای شور Re در نی  Do به کار برده ایم) و هم چنین شور Fa و شور Sol را با این نی اجرا کنیم.

برای نوشتن قطعه در گام ها با تنالیته های مختلف برای نی لازم است تا نی Do را مبنای کار قرار دهیم، یعنی اینکه قطعه مورد نظرمان را با توجه به امکانات  نی Do نوشته و در ابتدای خطوط حامل نام نی  مورد استفاده را مشخص کنیم، به این وسیله فواصل نوشته شده برای نی Do با به کار بردن طول های متفاوت نی تغییر کرده و عملاً فواصل طبیعی مورد نظر صدا می دهد.